Szparagi (Asparagus officinalis) to wieloletnie warzywo o wysokiej wartości odżywczej i rynkowej. Z roku na rok zyskują na popularności wśród konsumentów, co czyni ich uprawę atrakcyjną również z ekonomicznego punktu widzenia. Jednak z uwagi na specyfikę biologiczną i wymagania glebowe, szparagi wymagają starannego planowania, długoterminowego podejścia i odpowiedniej wiedzy agrotechnicznej. W tym artykule omówimy szczegółowo, jak rosną szparagi – od założenia plantacji, przez rozwój systemu korzeniowego, po zbiór plonów.
Biologia i rozwój szparaga
Szparag jest rośliną dwupienną, co oznacza, że na jednej roślinie występują wyłącznie kwiaty męskie albo żeńskie. W praktyce uprawnej preferuje się odmiany męskie, ponieważ są one bardziej plenne i nie zużywają energii na wytwarzanie nasion. Roślina ta rozwija się w dwóch cyklach: części podziemnej (karpa i system korzeniowy) oraz nadziemnej (pędy i wypustki).
System korzeniowy szparaga składa się z licznych, mięsistych korzeni magazynujących, które odpowiadają za gromadzenie składników pokarmowych oraz z cieńszych korzeni włośnikowych odpowiedzialnych za pobieranie wody i soli mineralnych. Karpa szparaga (czyli zgrubienie pędowo-korzeniowe) jest centrum regeneracyjnym rośliny i miejscem, z którego wyrastają wypustki – konsumowane pędy.
Wymagania siedliskowe i przygotowanie gleby
Szparagi najlepiej rosną na glebach lekkich, przepuszczalnych, bogatych w próchnicę i o odczynie lekko zasadowym (pH 6,5–7,5). Gleby gliniaste i ciężkie są nieodpowiednie z uwagi na ryzyko zalegania wody i gnicia karp. Najlepszym rozwiązaniem jest stanowisko słoneczne, o dobrej cyrkulacji powietrza.
Przygotowanie stanowiska rozpoczyna się co najmniej rok przed założeniem plantacji. Pole powinno zostać głęboko zaorane (na 30–40 cm), a następnie odchwaszczone i wzbogacone w obornik (40–60 t/ha). Na kilka tygodni przed sadzeniem wskazane jest zastosowanie nawozów mineralnych: fosforowych i potasowych, zgodnie z wynikami analizy gleby.
Sadzenie i rozwój karpy
Szparagi sadzi się najczęściej z jednorocznych rozsady lub z karp dwuletnich. Sadzenie odbywa się wiosną, w redliny głębokości 20–30 cm, w rozstawie 25–30 cm w rzędzie i 120–150 cm między rzędami. Karpy umieszcza się w rowkach korzeniami na zewnątrz, przykrywając je początkowo cienką warstwą ziemi.
W pierwszym roku po posadzeniu szparagi skupiają się na rozwoju systemu korzeniowego i budowie masy wegetatywnej. Nie zbiera się jeszcze plonów – to czas inwestycji biologicznej w przyszłość plantacji. W kolejnych sezonach pędy pojawiają się coraz wcześniej i są coraz silniejsze, aż do osiągnięcia pełni plonowania (najczęściej od trzeciego roku).
Przebieg sezonowego wzrostu
Cykl roczny szparaga zaczyna się wczesną wiosną, gdy temperatura gleby przekracza 10°C. Z karpy wyrastają wypustki – młode pędy, które są zbierane jako surowiec handlowy. Ich wzrost może być bardzo szybki – nawet do 7 cm na dobę w sprzyjających warunkach.
Po zakończeniu okresu zbiorów – który trwa od 6 do 8 tygodni – należy pozwolić roślinie na wytworzenie części nadziemnej (czyli rozbudowanych, rozgałęzionych pędów). Proces ten pozwala na fotosyntezę, akumulację cukrów w korzeniach i przygotowanie karpy do kolejnego sezonu. To kluczowy moment dla długowieczności plantacji.
Jesienią część nadziemna zamiera – należy ją skosić i usunąć z pola, by ograniczyć ryzyko chorób. Rośliny przechodzą w stan spoczynku, który trwa aż do następnej wiosny.
Czynniki wpływające na wzrost szparagów
Na tempo i jakość wzrostu szparagów wpływa wiele czynników, w tym:
-
Temperatura – optymalna to 18–25°C. Wysokie temperatury przyspieszają wzrost, ale też zmniejszają jakość pędów (twardnienie, rozwieranie się główek).
-
Wilgotność gleby – szparagi źle znoszą zarówno przesuszenie, jak i nadmiar wody. Wskazane jest nawadnianie kroplowe lub podkoronowe.
-
Składniki pokarmowe – najważniejsze są potas i fosfor, które wspierają rozwój korzeni i odporność roślin.
-
Ochrona fitosanitarna – niezbędna jest profilaktyka przeciwko fuzariozie, rdzom, a także monitoring chrząszczy szparagowych (Crioceris asparagi i C. duodecimpunctata).
Zbiór i jakość plonu
Zbiór szparagów zaczyna się, gdy pędy osiągną długość 20–25 cm. Należy to robić codziennie, najlepiej rano, aby zachować świeżość. Pędy wycina się lub wyłamuje tuż przy powierzchni gleby. Jakość plonu zależy od jednorodności pędów, ich prostoty, długości i zamkniętych główek. Zbyt późny zbiór skutkuje włóknistością i pogorszeniem smaku.
Szparagi rosną w cyklu wieloletnim, wymagając od rolnika zarówno cierpliwości, jak i precyzji. Ich rozwój uzależniony jest od jakości gleby, warunków klimatycznych oraz prawidłowego zarządzania agrotechniką. Chociaż inwestycja w plantację szparagów wymaga czasu i środków, dobrze prowadzona uprawa może plonować nawet przez 12–15 lat, przynosząc stabilne dochody i wysokiej jakości surowiec rynkowy.
Źródło: www.mojarola.pl