Łubin jest cenioną rośliną poplonową, która nie tylko wzbogaca glebę w azot, ale także poprawia jej strukturę i żyzność. Aby maksymalnie wykorzystać potencjał łubinu w uprawach poplonowych, kluczowe jest dobranie odpowiedniego terminu siewu oraz właściwej odmiany dostosowanej do warunków glebowych i klimatycznych.
Siew łubinu w lipcu
Najlepsze rezultaty w uprawie łubinu na poplon osiąga się, wysiewając go zaraz po zbiorze ozimin, czyli w lipcu. W tym okresie gleba jest jeszcze dostatecznie wilgotna, co sprzyja szybkim i równomiernym wschodom roślin. Wysiew w lipcu pozwala łubinowi na pełny rozwój systemu korzeniowego oraz wytworzenie znacznej ilości zielonej masy przed nadejściem chłodniejszych dni. Jest to szczególnie istotne w przypadku łubinu żółtego, który charakteryzuje się dłuższym okresem wegetacji i wolniejszym początkowym wzrostem. Dlatego też siew łubinu żółtego w lipcu jest najbardziej optymalny, zwłaszcza na glebach słabszych.
Siew łubinu w sierpniu
Jeśli z różnych przyczyn siew łubinu na poplon jest opóźniony i przypada na sierpień, zaleca się wybór odmian szybkorosnących łubinu wąskolistnego. Odmiany takie jak 'Boruta’, 'Oskar’ czy 'Zeus’ są w stanie w krótkim czasie wytworzyć dużą ilość zielonej masy, co jest kluczowe przy późniejszych siewach. Należy jednak pamiętać, że siew w sierpniu niesie ze sobą ryzyko niższej wilgotności gleby, co może opóźnić wschody i ograniczyć rozwój roślin. Dlatego tak ważne jest monitorowanie warunków pogodowych i unikanie siewu w okresach suszy.
Norma wysiewu i przygotowanie gleby
Standardowa norma wysiewu łubinu na poplon wynosi od 160 do 180 kg/ha. Przed siewem należy odpowiednio przygotować glebę, wykonując podorywkę lub płytką orkę, aby zapewnić optymalne warunki dla kiełkowania nasion. Głębokość siewu powinna wynosić od 3 do 5 cm, w zależności od wilgotności gleby – na glebach wilgotnych siejemy płycej, na suchszych nieco głębiej. Rozstawa rzędów powinna mieścić się w przedziale od 15 do 20 cm, co ogranicza rozwój chwastów i zapewnia roślinom odpowiednią przestrzeń do wzrostu.
Mieszanki z innymi roślinami
Łubin na poplon można wysiewać w czystym siewie lub w mieszankach z innymi roślinami, co może przynieść dodatkowe korzyści agronomiczne. Na glebach lepszych (klasy IIIa-IVb) warto rozważyć mieszanki łubinu z peluszką. Przykładowo, mieszanka może składać się z 100 kg/ha łubinu wąskolistnego i 60 kg/ha peluszki. Takie połączenie roślin strączkowych sprzyja wzbogaceniu gleby w azot oraz wytworzeniu większej ilości zielonej masy. W przypadku mieszanek należy odpowiednio dostosować normę wysiewu poszczególnych komponentów, zmniejszając ilość nasion łubinu o około 30% w porównaniu do siewu czystego.
Korzyści z uprawy łubinu na poplon
Uprawa łubinu na poplon przynosi szereg korzyści dla gospodarstwa rolnego. Przede wszystkim, dzięki zdolności do wiązania azotu atmosferycznego przez bakterie brodawkowe, łubin wzbogaca glebę w ten cenny składnik pokarmowy, co może przyczynić się do zwiększenia plonów roślin następczych. Dodatkowo, rozbudowany system korzeniowy łubinu poprawia strukturę gleby, zwiększa jej przepuszczalność oraz przeciwdziała erozji. Zielona masa łubinu, przyorana przed zimą lub pozostawiona na powierzchni gleby, stanowi doskonały nawóz organiczny, który podnosi zawartość próchnicy i poprawia właściwości fizykochemiczne gleby.
Wybór odpowiedniego terminu siewu łubinu na poplon oraz dostosowanie odmiany do warunków glebowych i klimatycznych są kluczowe dla sukcesu tej uprawy. Siew w lipcu zapewnia optymalne warunki dla rozwoju łubinu, zwłaszcza odmian o dłuższym okresie wegetacji, takich jak łubin żółty. W przypadku siewu w sierpniu warto sięgnąć po szybkorosnące odmiany łubinu wąskolistnego, pamiętając o monitorowaniu wilgotności gleby i unikanie siewu w okresach suszy. Odpowiednie przygotowanie gleby, właściwa norma wysiewu oraz ewentualne stosowanie mieszanek z innymi roślinami strą
