słodyszek rzepakowy
fot. Krzysztof Przepióra

Słodyszek rzepakowiec (rzepakowy) ? Meligethes aeneus jest jednym z najgroźniejszych szkodników pojawiających wiosną w plantacjach rzepaku ozimego. Szacuje się, że w wyniku żerowania słodyszka rzepakowego, straty w plonie mogą sięgać nawet 50%.

Słodyszek rzepakowy jest chrząszczem, który zimuje przede wszystkim na brzegach lasów i zadrzewień, w glebie pokrytej resztkami roślinnymi, posiadającą dużą przewiewność. Chrząszcze uaktywniają się i budzą do życia, w momencie, kiedy temperatura powietrza przekroczy 15 stopni Celsjusza, co najczęściej następuje w marcu-kwietniu.

W momencie, kiedy słodyszki rzepakowe przelatują na plantacje rzepaków, rośliny maja wykształcone pąki kwiatowe i momentami rozpoczynają proces kwitnienia. Jest to newralgiczny moment, od którego zależy plonowanie roślin. Słodyszki rzepakowe nadgryzają bowiem pąki u nasady, powodując ich usychanie i opadanie ? mniej narażony na ich ingerencję jest rzepak znajdujący się już w fazie kwitnienia.

Łagodna i krótka zima i stosunkowo wczesne wznowienie wegetacji przez rośliny sprawiło, że rzepaki znajdują się już w fazie zielonego pąka, a na plantacjach można zaobserwować występowanie słodyszka rzepakowego.

Próg ekonomicznej szkodliwości słodyszka rzepakowego to 1 owad znajdowany na 1 roślinie w fazie zwartego kwiatostanu oraz 3-5 owadów znajdowanych na 1 roślinie w fazie luźnego kwiatostanu. Ze względu na fakt, że na przestrzeni lat populacja słodyszka rzepakowego uodporniła się na część insektycydów, wskazane jest rotowanie i stosowanie środków zawierających inne substancje czynne i należące do innych grup chemicznych niż te stosowane w latach wcześniejszych.

Moja Rola