Ekstremalne warunki suszy, jakie miały miejsce w Europie w minionym roku mogą zdarzać się coraz częściej i stać się normą w ciągu najbliższych 25 lat.
Wspólnotowe Centrum Badawcze przeanalizowało sytuację, jaka miała miejsce w wiosenno-letnim sezonie wegetacyjnym w Europie Północnej, Środkowej i Południowej w 2018 roku.
Wiosną i latem ubiegłego roku można było zaobserwować niespotykaną dotychczas tendencję. Państwa położone w Europie Północnej i Środkowej zmagały się ze skrajną suszą, podczas gdy kraje Europy Południowej doświadczyły wyjątkowo dużej liczby odpadów.
Wspólnotowe Centrum Badawcze zauważa, że Niemcy odnotowały 6-miesięczną suszę, która trwała praktycznie przez całą wiosnę i lato, podczas gdy wiosna była wyjątkowo mokra na Półwyspie Iberyjskim. Szacuje się, że susze spowodowały całkowitą redukcję głównych plonów do 50%, co zostało częściowo zniwelowane do 34% przez wzrost wydajności w krajach południowych.
Według ekspertów ?huśtawka wodna?, czyli susza w północnej części Europy i niezwykle duża liczba opadów na południu Europy była wyjątkowym fenomenem ostatnich 500 lat. Przyszłe prognozy klimatyczne pokazują, że pojawienie się równie dużej liczby opadów na południu Europy jest mało prawdopodobne. Z drugiej strony susze, jakie miały miejsce w roku 2018 mogą stać się powszechne już w roku 2043.
Wspólnotowe Centrum Badawcze uważa, że zjawisko ?huśtawki wodnej? obserwowanej w ubiegłym roku raczej się nie powtórzy. W trybie pilnym potrzebne są jednak innowacyjne strategie adaptacyjne dla europejskiego rolnictwa, aby poradzić sobie z ogromnym zagrożeniem ze strony suszy.
? Prognozy ewidentnie pokazują, że pojawia się coraz więcej skrajności, a klimat staje się coraz gorętszy. W ubiegłym roku Europa miała szczęście, że niezwykle wilgotne warunki na południu złagodziły skutki suszy dla ogólnej produkcji żywności ? powiedział Andrea Toreti ze Wspólnotowego Centrum Badawczego.
? Nie możemy liczyć jednak liczyć na takie anomalie w zapewnianiu bezpieczeństwa żywności w przyszłości. Ostatni rok był dla nas ostrzeżeniem i sygnałem do opracowania nowych strategii adaptacyjnych, aby poradzić sobie z suszą.
Wspólnotowe Centrum Badawcze
