Miotła zbożowa to jeden z najbardziej rozpowszechnionych chwastów, powodujących największe straty w uprawie zbóż. Jego znaczenie w uprawach zbóż, szczególnie w uprawie pszenicy, jest olbrzymie. Miotła zbożowa to jeden z gatunków silnie redukujących wysokość uzyskiwanych plonów ziarna. Dlatego ważne jest, by zabieg zwalczania miotły zbożowej był wykonany jesienią oraz jeśli to potrzebne również wiosną.
Czym jest miotła zbożowa?
Miotła zbożowa to jednoroczny chwast jednoliścienny należący do traw. Jego uciążliwość związana jest z wytwarzaniem dużej liczby nasion (nawet do czterech tysięcy na roślinę), które są w stanie zachować swoją żywotność przez dziesiątki lat. Miotła wymaga do kiełkowania dużej wilgotności gleby, a jej kiełkowaniu i dalszemu rozwojowi sprzyjają deszcze w okresie od jesieni aż do wiosny. Nasiona tej trawy mogą kiełkować nawet zimą, o ile temperatura będzie dodatnia. Dominację na polu zdobywa dzięki roślinom, które wykiełkowały i rozkrzewiły się jesienią. Miotła zbożowa swój wiosenny wzrost rozpoczyna już przy temperaturze 0?C, kiedy zboża pozostają jeszcze w fazie spoczynkowej. Te jej cechy determinują duży potencjał konkurencyjny w stosunku do zbóż.
Środkowy liść młodej rośliny jest wąski i zwinięty, z zaostrzonym końcem i zwiniętymi brzegami. Starsze liście mają dobrze widoczny nerw główny i dwa nerwy boczne. Języczek u nasady liści jest koloru biało-zielonego, przechodzący stopniowo w kolor żółty. Roślina ta u swojej nasady ma czerwone przebarwienie.
Miotła zbożowa preferuje gleby piaszczyste, lekkie, kwaśne o niewielkiej zawartości wapnia. Natomiast obecnie występuje bardzo szeroko właściwie na terenie całego kraju.
Ekonomiczne skutki występowania miotły zbożowej.
Już 10 roślin miotły zbożowej rosnących na metrze kwadratowym uprawy powoduje spadek plonu ziarna o 6%. Warto tę liczbę roślin miotły zbożowej potraktować jako próg szkodliwości, przy którym wykonanie zabiegu ochronnego jest uzasadnione. Rozwojowi chwastu sprzyja długotrwała uprawa zbóż w monokulturze (siew zbóż na stanowiskach, gdzie wcześniej rosły również zboża).
Likwidacja miotły zbożowej na polu wyrównuje kiełkowanie nasion zbóż, poprawia ich krzewienie i zdolność do przezimowania.
Kiedy i czym najlepiej zwalczać miotłę zbożową?
Do zwalczania miotły zbożowej można stosować zarówno herbicydy zawierające jedną substancję aktywną, jak i te o szerszym spektrum działania, zawierające więcej niż jedną substancję czynną. Zwalczając miotłę zbożową, nie można dopuścić do tego, by nastąpiła naturalna selekcja roślin odpornych na herbicydy, dlatego najlepiej jest, by każdy kolejny oprysk na miotłę zbożową wykonywany był preparatami zawierającymi inne substancje aktywne.
Chwast ten warto zwalczać zarówno na wiosnę, jak i jesienią. Zabieg jesienny jest szczególnie wskazany, ponieważ młode, znajdujące się dopiero w początkowych fazach rozwoju rośliny są znacznie bardziej wrażliwe na działanie substancji aktywnych zawartych w środkach ochrony roślin niż te starsze. Do wczesnego zwalczania chwastów doskonale nadają się środki zawierające jedną substancję aktywną, np. prosulfokarb (Boxer 800 EC), które są najbardziej efektywne w fazie od kiełkowania do trzech liści. Natomiast do zwalczania starszych roślin miotły zbożowej warto użyć preparatów zawierających np. pinoksaden (np. Fraxial, Axial 50), które skutecznie eliminują miotłę zbożową, aż do stadium, w którym nierozwinięty liść flagowy jest już widoczny, a kłos zaczyna pęcznieć. W przypadku, kiedy oprócz tego chwastu pole porastają również inne gatunki, warto zastosować preparaty zawierające kilka związków aktywnych lub odpowiednią mieszankę kilku produktów (np. Axial One, Boxer Evo EC, lub Axial? Komplett 50EC wraz z Winnetou? 20 WG), które działają efektywnie na wyrośnięte rośliny miotły zbożowej, zwalczając przy okazji pospolite chwasty dwuliścienne.
Z kolei do przedwschodowego zwalczania miotły zbożowej można użyć środków zawierających chlorosulforon czy fluorochloridon. Jednak zabieg preparatami zawierającymi te związki należy wykonać najpóźniej 2-3 dni po siewie zbóż.
Syngenta