Kukurydza paszowa jest jednym z najczęściej stosowanych komponentów w żywieniu zwierząt gospodarskich, dzięki wysokiej zawartości energii oraz dobrej strawności. Jednak z perspektywy zawartości białka kukurydza nie należy do najbogatszych surowców paszowych, co sprawia, że wymaga uzupełnienia białkiem z innych źródeł. W tym artykule analizujemy zawartość białka w kukurydzy paszowej oraz jej znaczenie w bilansowaniu dawek pokarmowych.
Zawartość białka w kukurydzy paszowej
Średnia zawartość surowego białka w suchej masie kukurydzy paszowej wynosi 7–9%. Na tę wartość składają się różne frakcje białka, które mogą różnić się strawnością i dostępnością dla zwierząt.
Cechy białka w kukurydzy:
- Niska zawartość lizyny: Kukurydza ma niedobór lizyny – jednego z kluczowych aminokwasów egzogennych. W przypadku żywienia świń i drobiu, które mają wysokie zapotrzebowanie na ten aminokwas, należy wprowadzać dodatki w postaci śruty sojowej, rzepakowej lub syntetycznej lizyny.
- Wysoka strawność: Pomimo niskiej zawartości, białko kukurydzy charakteryzuje się dobrą strawnością, co oznacza, że zwierzęta gospodarskie efektywnie wykorzystują dostępne składniki odżywcze.
- Niska degradacja w żwaczu: Dla bydła białko kukurydzy jest stosunkowo odporne na degradację w żwaczu, co zwiększa jego efektywność w dostarczaniu aminokwasów do jelita cienkiego.
Zawartość białka w różnych produktach z kukurydzy
Kukurydza paszowa może występować w różnych formach, które różnią się zawartością białka:
| Produkt | Zawartość białka surowego (%) |
|---|---|
| Ziarno kukurydzy suchej | 7–9 |
| CCM (Corn-Cob Mix, ziarno + kolby) | 7–8 |
| Kiszonka z kukurydzy (cała roślina) | 6–7 |
| DDGS (suszone wywar kukurydziany) | 25–30 |
Wyjaśnienia:
- Ziarno suche: Najbogatsze w białko spośród produktów kukurydzianych, jednak nadal wymaga uzupełnienia w dawkach o niskobiałkowych paszach objętościowych.
- CCM: Zachowuje zawartość białka zbliżoną do suchego ziarna, ale z nieco niższą koncentracją energii.
- Kiszonka: Używana głównie w żywieniu bydła, zawiera mniej białka, ponieważ kiszonka obejmuje nie tylko ziarno, ale także łodygi i liście.
- DDGS: Produkt uboczny produkcji bioetanolu, skoncentrowany w białko, jest doskonałym dodatkiem paszowym w żywieniu zwierząt gospodarskich.
Znaczenie białka w kukurydzy w żywieniu zwierząt
1. Bydło mleczne i opasowe
- Kukurydza paszowa jest głównym źródłem energii w dawkach pokarmowych dla bydła. Jednak ze względu na niską zawartość białka wymaga uzupełnienia przez:
- Kiszonkę z lucerny lub traw, które zawierają więcej białka.
- Śrutę rzepakową lub sojową.
- Przykład: W typowej dawce pokarmowej dla krowy mlecznej (wydajność 25 litrów mleka dziennie) udział kiszonki z kukurydzy może wynosić 50%, ale białko musi być uzupełnione przez inne komponenty, aby osiągnąć optymalny poziom około 16–18% białka ogólnego w dawce suchej masy.
2. Świnie
- Świnie mają wysokie zapotrzebowanie na białko i aminokwasy egzogenne (lizyna, metionina).
- Kukurydza może stanowić nawet 60–70% dawki pokarmowej, ale w celu zbilansowania białka dodaje się śrutę sojową, rzepakową lub specjalne premiksy z lizyną.
3. Drób
- W żywieniu drobiu kukurydza jest podstawowym źródłem energii, ale niedobór białka i lizyny wymaga stosowania śruty sojowej oraz syntetycznych aminokwasów.
- Przykładowa dawka dla brojlerów zawiera około 60% kukurydzy, uzupełnionej o 30% śruty sojowej, co zapewnia optymalny rozwój i wzrost.
Wady i zalety białka w kukurydzy
Zalety:
- Dobra strawność.
- Łatwość w bilansowaniu w połączeniu z innymi paszami.
- Uniwersalność w żywieniu różnych grup zwierząt gospodarskich.
Wady:
- Niska zawartość lizyny i innych aminokwasów egzogennych.
- Konieczność uzupełnienia białka z innych źródeł, co zwiększa koszty dawki pokarmowej.
Kukurydza paszowa dostarcza średnio 7–9% surowego białka, co czyni ją paszą przede wszystkim energetyczną, a nie wysokobiałkową. W przypadku bydła, trzody chlewnej i drobiu wymaga uzupełnienia białka z innych źródeł, takich jak śruta sojowa, rzepakowa czy kiszonka z lucerny. Wysoka strawność białka kukurydzy sprawia, że jest ona efektywnie wykorzystywana w żywieniu zwierząt, ale zbilansowanie aminokwasowe i odpowiednia kompozycja dawki są kluczowe dla osiągnięcia wysokiej wydajności produkcyjnej.
Dobór komponentów dawki powinien uwzględniać specyfikę zwierząt oraz cel produkcji, aby w pełni wykorzystać potencjał kukurydzy jako paszy.
Źródło: www.mojarola.pl
