Uprawa pomidorów w tunelach foliowych pozwala na uzyskanie wyższych plonów oraz przedłużenie okresu wegetacyjnego. Kluczowym elementem sukcesu w tej metodzie uprawy jest odpowiednie nawożenie, dostosowane do potrzeb roślin oraz warunków glebowych. W tym artykule przedstawimy zalecenia dotyczące doboru nawozów pod pomidory uprawiane w tunelu foliowym.
Wymagania pokarmowe pomidorów
Pomidory należą do roślin o wysokich wymaganiach pokarmowych. Aby uzyskać zdrowe rośliny i obfite plony, należy zapewnić im odpowiednią ilość makro- i mikroelementów. Do najważniejszych składników pokarmowych należą:
- Azot (N) – wspomaga wzrost wegetatywny, ale jego nadmiar może prowadzić do nadmiernego rozwoju liści kosztem owocowania.
- Fosfor (P) – stymuluje rozwój korzeni oraz przyspiesza kwitnienie i dojrzewanie owoców.
- Potas (K) – poprawia jakość owoców, wpływa na smak i trwałość oraz zwieksza odporność roślin na choroby.
- Wapń (Ca) – zapobiega chorobom fizjologicznym, takim jak sucha zgnilizna wierzchołkowa.
- Magnez (Mg) i mikroelementy – biorą udział w procesach metabolicznych roślin.
Analiza gleby przed nawożeniem
Przed przystąpieniem do nawożenia konieczne jest przeprowadzenie analizy gleby w tunelu foliowym. Pozwoli to określić poziom składników odżywczych oraz pH gleby. Pomidory preferują lekko kwaśne do obojętnego pH (6,0–6,5). Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, można zastosować wapnowanie, najlepiej jesienią przed następnym sezonem.
Rodzaje nawozów do pomidorów w tunelu
1. Nawozy organiczne
Stosowanie nawozów organicznych poprawia strukturę gleby i wzbogaca ją w substancję organiczną. Zalecane nawozy to:
- Obornik – najlepiej przefermentowany, stosowany jesienią lub wczesną wiosną przed sadzeniem.
- Kompost – dostarcza składników pokarmowych i poprawia zatrzymywanie wilgoci w glebie.
- Gnojowica i gnojówka – w rozcieńczeniu, jako dokarmianie dolistne lub doglebowe.
2. Nawozy mineralne
W uprawie pomidorów w tunelu stosuje się głównie nawozy wieloskładnikowe, dostosowane do fazy rozwojowej roślin:
- Przed sadzeniem – stosuje się nawozy fosforowo-potasowe, np. superfosfat i siarczan potasu.
- Wzrost wegetatywny – nawozy azotowe, np. saletra wapniowa, ale w umiarkowanych ilościach.
- Faza kwitnienia i owocowania – nawozy o wyższej zawartości potasu, np. siarczan potasu lub specjalistyczne nawozy wieloskładnikowe.
3. Nawozy dolistne
Dolistne dokarmianie jest szczególnie skuteczne w przypadku niedoborów mikroelementów, takich jak bor, mangan czy cynk. Najczęściej stosowane są nawozy zawierające:
- Wapń (Ca) – zapobiega suchej zgniliźnie wierzchołkowej.
- Magnez (Mg) – wspomaga proces fotosyntezy.
- Bor (B) – poprawia jakość owoców i wzmacnia kwiaty.
Program nawożenia pomidorów w tunelu foliowym
Opracowanie harmonogramu nawożenia powinno uwzględniać potrzeby roślin w poszczególnych fazach rozwoju:
- Przygotowanie gleby (jesień/zima) – stosowanie obornika lub kompostu.
- Przed sadzeniem (wiosna) – nawozy fosforowe i potasowe.
- Po posadzeniu (2-3 tygodnie) – pierwsze nawożenie azotowe.
- Faza wzrostu wegetatywnego – umiarkowane nawożenie azotowe.
- Okres kwitnienia i owocowania – nawozy potasowe i dolistne dokarmianie wapniem.
Dobór odpowiedniego nawożenia pomidorów w tunelu foliowym jest kluczowy dla uzyskania wysokich plonów i zdrowych roślin. Stosowanie nawozów organicznych poprawia żyzność gleby, a mineralne nawozy wieloskładnikowe zapewniają precyzyjne dostarczenie niezbędnych pierwiastków. Regularna analiza gleby oraz dopasowanie nawożenia do fazy rozwoju roślin pozwoli na efektywne zarządzanie składnikami odżywczymi i optymalizację produkcji pomidorów pod osłonami.
Źródło: www.mojarola.pl
