W najbliższym czasie nawożenie siarką będzie miało kluczowy wpływ na utrzymanie wysokiej jakości plonu niektórych roślin. Spowodowane jest to faktem, iż jeszcze do niedawna siarka dostawała się do gleby wraz z zanieczyszczonymi opadami atmosferycznymi. Działania proekologiczne mające za zadanie ograniczenie zanieczyszczenia atmosfery m.in. związkami siarki, przyczyniły się do niedoboru tego składnika w glebie.
Wśród roślin uprawnych rzepak i inne rośliny krzyżowe wykazują największe zapotrzebowanie na ten pierwiastek (ponad 50 S kg/ha). Dla porównania potrzeby roślin bobowatych czy buraków wahają się w granicach 20-50 S kg/ha, a zbóż, kukurydzy, traw czy ziemniaków wynoszą poniżej 20 S kg/ha. Rzepak pobiera siarkę przede wszystkim w okresie wiosennym, od ruszenia wegetacji do końca kwitnienia.
Rola siarki w roślinie jest wieloraka. Jest ona niezbędna w procesie fotosyntezy, uczestniczy w syntezie ligniny i chlorofilu, katalizuje procesy oksydoredukcyjne czy stanowi materiał budulcowy aminokwasów. Ponadto pomaga roślinie w ochronie przed chorobami i szkodnikami.
Do najważniejszych źródeł siarki w roślinie zaliczamy glebę i atmosferę. Właściwości fizyczne np. skład granulometryczny, bądź chemiczne jak chociażby odczyn determinują dostępność siarki w glebie. Do atmosfery natomiast pierwiastek ten dostaje się z zanieczyszczeń przemysłowych w postaci SO2, a wraz z opadami, pyłami i przez bezpośrednią absorbancję pobierany jest przez rośliny. Ponadto, nawozy mineralne są ważnym źródłem tego składnika.
O niedoborze siarki w rzepaku może świadczyć bielenie kwiatków, mniejsza liczba nasion w łuszczynie, marmurkowatość czy zdeformowanie liści. Dodatkowo niedobór tego pierwiastka skutkuje zmniejszonym wykorzystaniem pozostałych składników pokarmowych, zwłaszcza azotu.
Można zatem stwierdzić, iż wpływając na gospodarkę azotem, zawartość siarki reguluje wielkość plonu, jakość białka oraz produkcję tłuszczu. Ponadto niewystarczająca zawartość siarki prowadzi do kumulacji azotanów, które w dużych stężeniach są dla roślin trujące. Objawy niedoboru siarki często mylone są z objawami niedoboru azotu. Różnica polega na tym, iż w przypadku azotu zmiany w pierwszej kolejności widoczne są na starszych liściach, siarki natomiast na młodszych.
Należy jednak pamiętać, że również nadmiar siarki ponad zapotrzebowanie rzepaku wpływa negatywnie na roślinę oraz glebę. Oprócz zakwaszenia gleby, może spowodować wzrost zawartości glukozynolanów w nasionach, przez co spada wartość surowca. Dlatego też, decyzja o nawożeniu rzepaku siarką powinna być poprzedzona analizą gleby i roślin.
Moja Rola
