świnie
fot. www.unsplash.com

Obrzękówka, znana również jako choroba obrzękowa (łac. enterotoxemia colibacillaris), to poważna i potencjalnie śmiertelna choroba świń wywoływana przez toksynotwórcze szczepy Escherichia coli (E. coli). Najczęściej dotyka prosięta po odsadzeniu, zwykle w wieku 1–2 tygodni po odstawieniu od lochy.

Choroba rozwija się bardzo szybko i często kończy się śmiercią, jeśli nie zostanie podjęte szybkie leczenie. Zrozumienie przyczyn, objawów i skutecznych metod leczenia obrzękówki jest kluczowe dla ograniczenia strat w hodowli.

Przyczyny i mechanizm rozwoju choroby

Głównym czynnikiem etiologicznym obrzękówki są szczepy E. coli wytwarzające toksynę Shiga typu 2e (Stx2e). Po odsadzeniu prosiąt dochodzi do zmiany diety i stresu, co osłabia naturalną odporność jelit. Patogenne bakterie kolonizują błonę śluzową jelit, produkują toksynę, która uszkadza śródbłonek naczyń krwionośnych, powodując przepuszczalność naczyń i gromadzenie się płynów w tkankach – stąd nazwa obrzękówka.

Czynnikami predysponującymi są:

  • nagła zmiana paszy

  • wysokobiałkowa dieta

  • stres związany z odsadzaniem

  • złe warunki higieniczne

  • brak szczepień

Objawy kliniczne

Obrzękówka przebiega bardzo gwałtownie. W wielu przypadkach pierwszym zauważonym objawem jest nagła śmierć prosięcia. Typowe objawy to:

  • niezborność ruchów, chwiejny chód

  • drgawki, padaczka

  • obrzęki powiek, karku, głowy

  • skręt szyi (opistotonus)

  • brak apetytu

  • szybki przyrost masy ciała na krótko przed pojawieniem się objawów (prosię wygląda „zdrowo”, a umiera nagle)

Utrata prosiąt może sięgać nawet 50% w grupie, jeśli choroba nie zostanie opanowana.

Diagnostyka

Rozpoznanie obrzękówki opiera się na:

  1. Obserwacji objawów klinicznych – typowe dla prosiąt po odsadzeniu.

  2. Sekcji zwłok – charakterystyczne zmiany to obrzęk powiek, mózgu, krezki oraz żołądka.

  3. Badaniach laboratoryjnych – izolacja szczepu E. coli i wykrycie obecności toksyny Stx2e w próbkach treści jelitowej.

Ważne jest różnicowanie z innymi chorobami neurologicznymi, np. chorobą Aujeszky’ego, niedoborem tiaminy czy zakażeniem Streptococcus suis.

Skuteczne leczenie obrzękówki

1. Podanie antybiotyków

Leczenie musi być natychmiastowe. Najczęściej stosowane antybiotyki skuteczne przeciwko E. coli to:

  • amoksycylina

  • trimetoprim z sulfametoksazolem

  • florfenikol

  • enrofloksacyna (ostrożnie, ze względu na możliwość tworzenia oporności)

Antybiotyki najlepiej podawać indywidualnie, domięśniowo, choć w przypadku ogniskowych epidemii można rozważyć podanie w wodzie.

Uwaga: Wybór preparatu powinien być oparty na antybiogramie, jeśli to możliwe. Leczenie na oko może prowadzić do wzrostu oporności i pogorszenia sytuacji.

2. Podanie preparatów przeciwobrzękowych i wspomagających

  • leki przeciwobrzękowe (np. furosemid – tylko pod nadzorem lekarza weterynarii)

  • preparaty witaminowe (zwłaszcza witamina E, B1, selen)

  • probiotyki i prebiotyki w celu odbudowy mikroflory jelitowej

3. Zahamowanie dalszego rozprzestrzeniania

  • odizolowanie chorych osobników

  • zmiana paszy na lekkostrawną

  • ograniczenie białka w diecie

  • wprowadzenie zakwaszaczy paszowych (np. kwas mrówkowy, mlekowy)

Profilaktyka – klucz do sukcesu

Najważniejszym elementem walki z obrzękówką jest profilaktyka, ponieważ choroba często postępuje zbyt szybko, aby skutecznie zareagować leczeniem.

1. Szczepienia

Istnieją szczepionki inaktywowane przeciwko toksynotwórczym szczepom E. coli. Stosowanie ich u loch pozwala na przekazanie prosiętom odporności biernej przez siarę.

Szczepienie powinno być przeprowadzane zgodnie z zaleceniami producenta, najczęściej 2–4 tygodnie przed porodem.

2. Zmniejszenie stresu odsadzania

  • stopniowe odsadzanie

  • zachowanie kontaktu wzrokowego i zapachowego z lochą

  • stabilne grupy prosiąt

3. Dostosowanie żywienia

  • unikanie gwałtownych zmian paszy

  • ograniczenie wysokobiałkowych komponentów

  • stosowanie pasz z dodatkiem enzymów i zakwaszaczy

  • zapewnienie łatwego dostępu do czystej wody

4. Dbałość o higienę i bioasekurację

  • dezynfekcja kojców przed zasiedleniem

  • kontrola gryzoni i owadów

  • rotacja grup produkcyjnych w systemiewszystko pełne – wszystko puste